Нельга забыць! На мемарыяле "Ала" ўшанавалі памяць бязвінных ахвяр вайны

22 чэрвеня, Светлагорскі раён /Кар. БЕЛТА/. Мітынг, прысвечаны Дню ўсенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны і генацыду беларускага народа, прайшоў у мемарыяльным комплексе на месцы спаленай у гады вайны вёскі Ала ў Светлагорскім раёне, перадае карэспандэнт БЕЛТА.

На месцы смутку сабраліся ветэраны працы і Узброеных Сіл, дзеці вайны, кіраўніцтва вобласці, парламентарыі, воінскія падраздзяленні, прадстаўнікі працоўных калектываў, грамадскіх арганізацый, моладзь, людзі, неабыякавыя да лёсу роднага краю. Госці змаглі азнаёміцца з новай гістарычнай экспазіцыяй мемарыяльнага комплексу, якая паказвае страшныя старонкі летапісу вёскі - праз архіўныя матэрыялы, успаміны нямногіх выжыўшых сведак, праз знойдзеныя пры будаўніцтве мемарыяла рэчы вяскоўцаў.

"Сёння, у Дзень усенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны і генацыду беларускага народа, мы ўспамінаем загінулых за свабоду і незалежнасць нашай Радзімы герояў, смуткуем па бязвінных ахвярах", - адзначыў старшыня аблвыканкама Іван Крупко. Ён нагадаў трагічную гісторыю вёскі Ала. "Тут у страшных пакутах загінулі 1758 мірных жыхароў не толькі вёскі Ала. Людзі з навакольных населеных пунктаў хаваліся глыбока ў лесе, у надзеі, што немцы іх не знойдуць. Знайшлі. Знайшлі і спалілі жывымі. Зямля як быццам назаўсёды апранула жалобу па загінулых. Інакш як растлумачыць той факт, што жыццё не вярнулася ў гэтыя мясціны. Вёска так і не была адбудавана", - сказаў кіраўнік рэгіёна.

Памяць усіх бязвінных ахвяр часоў Вялікай Айчыннай вайны ўшанавалі мінутай маўчання. Да паклоннага крыжа і брацкай магілы савецкіх воінаў і мірных жыхароў, спаленых у вёсцы Ала, усклалі вянкі і кветкі. У працяг мітынгу Гомельскі сімфанічны аркестр гомельскіх гарадскіх аркестраў прадставіў канцэрт-рэквіем "А досвіткі тут ціхія...".

"Дзень 22 чэрвеня напоўнены глыбокім сэнсам. Кожны з нас сёння на жалобных мерапрыемствах на світанні, цяпер на мітынгу на месцы спаленай вёскі Ала яшчэ раз задумаўся аб цане міру, аб тым, як важна берагчы ўсё тое, што ў нас ёсць сёння. У гэтым і ёсць галоўная каштоўнасць захавання гісторыі: наша памяць абараняе ад паўтарэння жахаў мінулага", - падзялілася старшыня Мазырскага раённага аб'яднання прафсаюзаў, дэпутат абласнога Савета дэпутатаў Ганна Казакевіч.

Жыццё на вуліцах Алы было назаўсёды спынена 14 студзеня 1944 года. Раніцай карнікі акружылі вёску. Акупанты ўчынілі сапраўднае пекла на зямлі для ўсіх вяскоўцаў, у тым ліку самых маленькіх. Алу спалілі дашчэнту разам з жыхарамі - старымі, жанчынамі і дзецьмі. Старых і дзяцей жывымі кідалі ў агонь, а тых, хто выбягаў з полымя, забівалі. Уратавацца з гэтага фашысцкага пекла змаглі адзінкі. У вёсцы Ала загінулі 1758 чалавек, сярод якіх 950 дзяцей. Пасля вайны вёска Ала не адрадзілася. У маі 2020 года быў узведзены і адкрыты мемарыяльны комплекс на месцы вёскі.-0-

Фота Сяргея Халадзіліна